De sisterhood begroeting

Ken je dat, motorrijders die elkaar begroeten als ze elkaar tegenkomen? Een vriendschappelijk opgestoken hand tijdens het toeren, bij wijze van herkenning en saamhorigheid. Tenslotte delen ze dezelfde passie, dus het geeft ze een warm en vertrouwd gevoel, zo van: “wij wel”.

Een mooi fenomeen dus, dat groeten van gelijkgestemden. Ik zou er bijna een motor voor aanschaffen, ware het niet dat ik waarschijnlijk niet harder dan zo’n 20 kilometer per uur op zo’n stoere tweewieler durf. Maar laat zich nu toch een mooi alternatief aandienen: grijze meisjes die elkaar een blik van verstandhouding toewerpen. Ik betrap mezelf er namelijk op en constateer soms dat anderen hetzelfde gevoel ervaren.

Ik loop geen terrasje voorbij zonder de aldaar gezellig keuvelende massa met een kennersblik te scannen. Daar vooraan, een kleurrijke dame met een half-om-half uitgroei. Iets verderop, een relatief jonge vrouw met een prachtige zilvergrijze coupe. Een passerende tienermoeder met een hippe donkergrijze krullenbol…..Stuk voor stuk hebben ze mijn volledige aandacht en ik meen te bespeuren dat zij mij ook stiekem bekijken.

Hoogstwaarschijnlijk hebben ze wel andere dingen aan hun hoofd, maar zeg eerlijk: hoe leuk zou het zijn als we als statement gewoon een keer onze hand opsteken als teken van herkenning? Een soort geheime sisterhood begroeting? Ik ga er alvast op oefenen, dus kijk niet gek op als je binnenkort een wildvreemde vrouw met drie kleuren haar uitbundig naar je ziet zwaaien….

.