Vanmorgen constateerde ik dat het best lang duurt voordat mijn haar zich transformeert in de stijl zoals ik het graag wil hebben. Als in: volledig zilver of (ook leuk) titanium. Liefst met een iets langere, warrige strandcoupe of lang en stijl zoals Julianne Moore in The Hunger Games.
Ik kan van alles verzinnen om dat proces te versnellen, maar zoals we allemaal weten is het gebruikelijke advies gezond leven en eten en verder moeten we vooral geduld opbrengen om de natuur haar ding te laten doen. Geduld blijkt nog wel eens een lastig dingetje te zijn. Aan de andere kant: zo’n lesje in geduld is uiteindelijk ook wel weer goed voor ’the mind’.
Kleurenspektakel
Ondertussen wil ik (in ieder geval vandaag) even de aandacht afleiden van het kleurenspektakel in mijn haardos. Drie kleuren tegelijkertijd vechten om voorrang en laten we eerlijk zijn: dat pakt niet altijd even lekker uit. Dus dook ik in mijn quasi juwelenkist en vond een paar statement oorbellen, die ik nu als bliksemafleider in mijn oren heb hangen. Regelrechte karrewielen dus….
De bellen zijn zo kitsch en aanwezig dat mijn verzilverende minihoofdje erbij in het niet valt. Mission accomplished. Aan de andere kant: helemaal onzichtbaar ben ik er niet mee natuurlijk. En dat is ook weer helemaal prima!